KATA BIJAK DAN FILOSOFI ORANG JAWA YANG MASIH DIJALANKAN SAMPAI SEKARANG
Wong urip kudu gelem sinau, sinau ora kudu ning sekolah! Sinau seko uripe dewe lan pituture wong tuo.
Luweh penak urep sederhana, opo anane, nanging ora nduwe utang.
Ketimbang sinawang sugih, nanging akeh utang.
Urip kepenak iku asale soko ati lan pikiran.
Luweh becik meneng yen ora iso ngomong sing becik.
Sing nandur bakal ngunduh.
Gustih iku cedak tanpa sengolan, adoh tanpa wagenngan.
Diobong ora kobong disiram ora teles.
Gunung iku ono pucuk e, semono ugo ujian iku ono akhire.
Gustih paring dalan kanggo sopo wae sing gelem ndalan.
Ireng durung mesti reget, Putih durung mesti resik.
Eling lan waspodo.
Yen isih ono, indangono. Yen wes ora ono, dugakno. Dadi anak kudu bakti marang wong tuo.
Mangan enak iku ora nganggo opo, nanging karo sopo.
Soyo isi soyo nunduk.
Kuwe menungso paling sugih yen ndue kecukupan kanggo mangan sedino iki.
Ketigo ora suwe, rendeng ora selawase.
Urip ojo disambati nanging dilakoni.
Dalanmu ora bakal salah yen iseh eling ibadah.
Uripmu manggon ning awakmu, udu ning lambene tanggamu.
Niat kerjo ora golek perkoro, niat golek rejeki, ora golek rai, niat golek dhuwit, ora golek penyakit.
Gustih ora nonton rupamu, badanmu lan pangkatmu, nanging gusti nonton ikhlase atimu.
Ojo wedi kelangan, rejeki ora bakal ilang.
Sithik okeh disyukuri, sing penting berkah.
Yen golek nafkah, niatno ibadah, supoyo berkah.
Pitutur jowo iku mesti apik, nanging durung tentu gampang.
Dudu sanak, dudu kadang, yen mati melu kelangan.
Ndhuwur langit isih ono langit, Dadi menungso ojo rumongso paling dhuwur.
Manuk mabur, iwak enggak, kabeh wes ono takdire dewe-dewe
Sing wes lungo lalekno, sing durung teko entenono, sing wes ono syukurono.
Golek sempurnaning urip lahir batin lan sempurnaning batin.
Dadio koyo banyu putih ora mewah ning manfaate kathah.
Witing mulyo jalaran wani rekoso.